امروز کل کردستان به شور عاشقانه حسین چه شیرین به قیام ایستاده و مردمان این دیار یکپارچه «حسین و لبیک یا حسین» شده اند،امروز عشق، هفتاد و دو بار بر خاک می افتد و آنگاه چون ققنوسی تازه نفس، از شعله های خویش برمی خیزد و در آغوش پروردگار خویش سبک بال و عاشقانه لبخند می زند و خود را در خلد برین، از سر می گیرد.

به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، تقویم باز هم ورق خورد و به روزی رسید که در تاریخ اسلام بی نظیر است، امروز همان روزی است که به نام نامی حسین(ع) گره بسته است.

امروز عشق، هفتاد و دو بار بر خاک می افتد و آنگاه چون ققنوسی تازه نفس، از شعله های خویش برمی خیزد و در آغوش پروردگار خویش سبک بال و عاشقانه لبخند می زند و خود را در خلد برین، از سر می گیرد.

امروز گریه های شیرخوارگی، به ناگاه، هزاران سال قد می کشد و در عروجی سرخ، به آغوش پروردگار می رسد.

اینجا حرف از عاشورای حسین(ع) است، عاشورایی که در حقیقت تابلوی همیشه زنده ای از ایثار و رشادت و سرافرازی امام و مقتدایی است که خون پاکش همچنان در طول تاریخ می جوشد و زندگی و پویایی دین محمد(ص) از برکات این جوشش است

۱۴۴۰ سال از آن روز می گذرد، اما جوشش این خون انقدر عظمت دارد که گذر سال ها و روزها نمی تواند از سرخی آن بکاهد.

دسته های عزا از میدان آزادی، میدان لشکر و غیره آرام آرام به مقصد رسیده اند، شیعه و سنی، بزرگ و کوچک، مرد و زن فرقی ندارد، اینجا همه در میدان انقلاب روبه روی حسینیه سنندج یکی شده اند یک روح در هزاران کالبد عاشق که ندای یا حسین(ع) را عاشقانه فریاد می زنند …

اینجا حکایت دل و دلداگی است، دلبری برای مولایی که خود دلبر همه عالمیان است، قلب ها گر گرفته است چشم ها همه بارانی چه آنان که به عزای حسین(ع) و اهل بیتش در وسط میدان به سینه می گوبند چه آنانی که در کنار پیاده رو نظاره گر ایستاده انند جوشش عشق است که همچون باران بهاری در این روز گرم تابستان زیر گرمای آفتاب بر چهره ها جاری می شود …

خیابان امام خمینی سنندج مملو از دلدادگان حسینی شده است، عاشقانی که آمده اند تا به ارباب خود بگویند، وارثان خلف عاشورا هستند و درس آزادگی که در مکتب ارباب قلب ها آموخته اند را هرگز به فراموشی نمی سپارند و هیچ گاه تن به ذلت نمی دهند.

حکایت و تابلوی زیبای وحدت شیعه و سنی در کردستان به سنندج ختم نمی شود امروز کل کردستان به شور عاشقانه حسین چه شیرین به قیام ایستاده و مردمان این دیار یکپارچه «حسین و لبیک یا حسین» شده اند، مسجد و مناره امروز شور شیرینی دارد به بلندای شعور عاشورای حسینی همه آمده اند از شیعه و سنی، کرد، فارس و ترک تا در مکتب عاشقی حسین درس پس دهند …

امروز همه یک صدا و هم نوا شده اند تا به عشق فرزند نبی مکرم اسلام و اهل بیت و یارانش در تاریخ سراسر حماسه و شور، با نوای کاروان حسینی دم بگیرند و ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت را با قلوبی آکنده از شعور حسینی، به نمایش بگذارند.

طبل ها تاب سکوت از آنچه بر حسین و یارانش گذشت ندارند این است که نوای سوگ می نوازد سوگ داغی که ۱۴۰۰ و اندی سال است بر مردمان این سرزمین روا داشته شده است، دست ها آرام و عاشقانه به آسمان بلند و چه محکم بر سینه ها فرود می آید تا داغ تلخی را که بر قلب ها ریشه دوانده کمی التیام ببخشد..

اینجا عشق حرف اول و آخر را می زند و دلدادگی به آقا به اوج رسیده است، عشقی که مرز نمی شناسند!

حلقه عزاداران یکی پس از دیگر تشکیل می شود، طبل زن ها چه غریبانه در این غربت ظهر عاشورا می کوبند، علم گردان و پرچم گردان هیات در مقابل جایگاه می ایستد و دسته جات زنجیر زن نیز به صورت دایره وار در اطراف طبل زن ها می چرخند و مداحان مداحی می کنند و سینه زنان در مقابل جایگاه سینه می زنند و اینگونه شوری حسینی در این روز عاشورا در سرزمین مجاهدت های خاموش به تصویر کشیده می شود.

امروز با گذشت بیش از یک هزار و ۴۰۰ سال از واقع جانسوز عاشورای حسین (ع)، عاشقان آن حضرت سینه چاک تر از گذشته برای اتصال به سیل خروشان عاشقی آماده هستند و مراسم عاشورای حسینی را در این نقطه از میهن ایران عزیزمان با شور و عظمت بیشتری از گذشته برپا کرده اند.

انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۱/م