علی اکبر اسدالهی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در قزوین،با اشاره به اثرات مخرب ایجاد زهکشی در افزایش اراضی بیابانی استان اظهار داشت: متاسفانه با احداث زهکش حایل که از دشت های بویین زهرا به دریاچه نمک حوض سلطان به طول ۳۰ کیلومتر کشیده شد، بخش های زیادی از زه آبهایی که در منطقه جمع می شد، تخلیه شد و این باعث شد که پوشش ماندگار گیاهی و بخشی از تالاب الله آباد که به صورت طبیعی ایجاد شده بود، حذف شوند.

وی افزود: این کار شاید از جنبه کشاورزی کار مثبتی باشد، اما متاسفانه از نظر پایداری اکوسیستمی و حفظ منابع طبیعی تاثیرات خوبی نداشته و سبب شد که وضعیت بحرانی منطقه بحرانی تر شود چرا که پوشش سبزی که در کنار تالاب یاد شده بود، علاوه بر اینکه خاک منطقه را حفظ می کرد، مانع از حرکت خاکهای منطقه میشد و برای پایداری اکوسیستم منطقه نقش حیاتی داشت.

اسدالهی ادامه داد: به خاطر این زهکشی که احداث شد، آب تالاب از آن سطح وسیع تخلیه و موجب شد جمعیت زیادی از گیاهان شوررویی مثل هالکنوماما خشک بشوند. خشک شدن این گیاهان و چرای شترها برای تامین غذا در فاصله زیاد سبب ناپایداری سطح خاک شد و این شرایط را برای حرکت ریزگردها مهیا کرد که در این چند سال میبینیم حتی برای استان های همجوار هم تبدیل به تهدید شده است.

۲۹ هزار هکتار اراضی بیابانی در استان وجود دارد

این مقام مسئول با بیان اینکه در قسمتهای جنوبی و جنوب شرقی استان قزوین استعداد زیادی برای بیابان زایی وجود دارد، گفت: در استان قزوین ۲۹ هزار هکتار اراضی بیابانی داریم که عمده آنها در دشت های شهرستان های آبیک و بوئینزهرا واقع شده اند که شرایط زیست و حیات گیاهان و جانوران در آنها به شدت محدود است.

اسدالهی اضافه کرد: بیابان در حالت عادی یک پدیده طبیعی است؛ ولی با دخالت عوامل انسانی که منجر به محدود شدن پوشش گیاهی و آبهای زیرزمینی می شود، سرعت و شدت بیابانزایی بیشتر از حالت عادی می شود.

وی ادامه داد: برای جلوگیری از توسعه نقاط بیابانی در استان قزوین هم قصد داریم در ۷۰۰ هکتار از زمین های بیابانی جنوب آبیک و شمال بویین زهرا نهال کاری انجام دهیم.

انتهای پیام/ ع