خبرگزاری مهر، گروه استان ها: کتاب «ابن یمین شاعر مردم دار» به کوشش علی اصغر شریعت زاده و توسط انتشارات پارینه در ۲۶ بخش شامل مقدمه، کلیات دیوان ابن یمین، زادگاه این شاعر، مذهب، ممدوحان، موضع سیاسی و اجتماعی زمان او، ابن یمین شاعر مردم گرا، بررسی آماری قطعات اخلاقی ابن یمین و … برای دومین بار منتشرشده است.

پیام های فلسفی ابن یمین، اندرزهای اجتماعی، بررسی محتوایی قطعات ابن یمین، مدح وزرا، امرا و بزرگان، در بیان واقعیات و نحوه زندگی و … از دیگر بخش های این مجموعه فاخر است۹- این کتاب به زندگی هنری و اجتماعی ابن یمین شاعر گران قدر و پارسی گوی قرن هفتم و هشتم هجری می پردازد که در فرومد شهرستان میامی به خاک سپرده شده است.

این کتاب با خوشنویسی محمدرضا سعیدی مزین شده و سیروس ایمانی نامور مشاور فنی آن بوده است. این اثر در ۶۱۰ صفحه به آثار وزندگی ابن یمین و به خصوص شرایط زمانه وی می پردازد. شریعت زاده مانند سابق سعی کرده در این اثر نیز به یکی از بزرگان استان سمنان و به خصوص شهرستان های شاهرود و میامی بپردازد.

نگارنده در مقدمه ابتدا به ۱۲۲ سال حکومت به قول وی نکبت بار مغولان بر ایران می پردازد و سپس به نیروهای فرهنگی مهاجم آن دوران را بر فرهنگ چینی همراه با دین بودائی، فرهنگ مسیحی از سمت غرب و نیروی مغولان از سمت شمال شرقی اشاره می کند تا درنهایت این نتیجه را بگیرد که علی رغم چنین رویدادهایی کسانی چون ابن یمین مردم داری را با هنر ایران اسلامی تلفیق و از دل آن شاهکارهایی پدید آوردند که در تاریخ ادبیات ایران ماندگار شد.

شریعت زاده در این کتاب همچنین سعی کرده فراتر از یک شاعر، ابن یمین را یک عنصر تأثیرگذار در عصر خویش معرفی کند موضوعی که قطعا برای نسل جوان امروز ما که تشنه دانستن ادوار مختلف تاریخی است می تواند مفید فایده باشد.

یکی از نقاط ضعف این کتاب اما اشعار و بخش هایی هستند که به واقع مازاد بوده و می شد در عصری که ارتباطات سرعتی مافوق کنترل دارد، به اختصار به آنان اشارتی داشته باشد تا علاقه مند به تحقیق در آن ها مابقی شان را از دل اسناد موجود در کتاب ها و اینترنت بیرون بکشد. که خود سبب تحقیقی از باب مخاطب نیز می شد اما نقطه قوت این کتاب همانا ترکیب بخش ها است که بسیار خوش نشسته است.

در بخشی از مقدمه این کتاب می خوانیم: ابن یمین را باید از نامی ترین قطعه سرایان ایران نامید که پیش از این فن، اینگونه مورد توجه نبود. شاعری که در قطعه، فکری و نظری ابراز کرده است.

خون می خورد چو تیغ در این دور هرکه او؛ یک رو و یک زبان بود از پاک گوهری

مانند شانه هرکه دو رویست و صد زبان؛ بر فرق خویش جای دهندش به سروری

در این اثر همچنین به قطعه بسیار معروف ابن یمن اشاره شده که می گوید:

سود دنیا و دین اگر خواهی؛ مایه هردوشان نکو کاریست

راحت بندگان حق جستن؛ عین تقوی و زهد و دینداریست