در باطن این سعی تو چشمه زمزم نهفته است
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، یکی از سفرنامه هایی که در سال های نخست پیروزی انقلاب از حج منتشر شد، سفرنامه شهید مرتضی آوینی است که تحت عنوان «سفر به سرزمین نور» منتشر شده است.
آوینی دوبار به سفر حج می رود. اولین بار سال ۶۶ که به عنوان عضو گروه هنری از طرف بعثه به حج مشرف می شود و حاصل آن در قالب «سفر به سرزمین نور» منتشر می شود و دیگری در سال ۷۱ که همراه با کاروان جانبازان بوده و مستندهایی هم که از آن ساخته شده مربوط به جانبازان است.
با وجود اینکه مستند های تکان دهنده ای از آوینی درباره حج خونین سال ۶۶ منتشر شده است ، اما آوینی در سفرنامه اش به این وقایع اشاره ای نکرده است، که این در نوع خود حائز اهمیت است.
«سفر به سرزمین نور» نخستین بار در سال ۸۴ منتشر شد و شامل دو بخش بود، بخش نخست درباره مراحل حج است که او از همان حج سال ۶۶ آن ها را نوشته و اما بخش دیگر مربوط به حج سال ۷۱ است. آوینی در این سفرنامه از غربت بقیع به یاد مرگ در میقات می رسد، به سوی خانه دوست می رود، به گرد کعبه طواف می کند، مانند آفرینش که گرد حجت خدا می چرخد. بین خوف و رجا سعی می کند و وقوفی دارد برای معرفت حق.
در بخشی از این سفرنامه آوینی با اشاره به سعی صفا و مروه می نویسد:
«حالا هنگام سعی در رسیده است
گویی هنوز آوای پرغصه هاجر به گوش می رسد که:
هل بالوادی من أنیس؟
گویی هنوز این هاجر است که هروله کنان
در هرم آفتاب ظهر بیابان مکه
از این سراب به آن سراب
در جست و جوی آب است.
ای مضطر خسته مشو، خسته مشو،
در باطن این سعی تو چشمه زمزم نهفته است.
حکایت آن وادی خشک و سوزان
حکایت حیات دنیایی ماست
و آب تمثیل حیات طیبه اخروی است
و انسان فطرتا تشنه و عطشان آب حیات است
و این آب از چشمه ولایت و خلافت می‌جوشد که در قلب توست.
أمن یجیب المضطر إذا دعاه ویکشف السوء ویجعلکم خلفاء الأرض.
ای مضطر خسته مشو
آب زمزم اجر سعی توست.
مبادا که این سراب های فریبنده تو را به یأس بکشاند
که یاس چشمه های روح را می خشکاند.
سعی بین صفا و مروه سعی بین خوف و رجاست
و خوف و رجا بال ای طیران الی الله هستند
و عاقبت سعی تو
چشمه زلالی است که از زیر پای اسماعیل جوشیده است.
یعنی که ای انسان
چشمه های حیات طیبه از منابع غیب
اما از درون همان فطرت پاکی می جوشد که بر آن تولد یافته ای
خسته مشو ای مضطر، خسته مشو
سعی تو مشکور افتاده است
و دعایت به استجابت رسیده.»
انتهای پیام/
آوینی دوبار به سفر حج می رود. اولین بار سال ۶۶ که به عنوان عضو گروه هنری از طرف بعثه به حج مشرف می شود و حاصل آن در قالب «سفر به سرزمین نور» منتشر می شود و دیگری در سال ۷۱ که همراه با کاروان جانبازان بوده و مستندهایی هم که از آن ساخته شده مربوط به جانبازان است.
با وجود اینکه مستند های تکان دهنده ای از آوینی درباره حج خونین سال ۶۶ منتشر شده است ، اما آوینی در سفرنامه اش به این وقایع اشاره ای نکرده است، که این در نوع خود حائز اهمیت است.
«سفر به سرزمین نور» نخستین بار در سال ۸۴ منتشر شد و شامل دو بخش بود، بخش نخست درباره مراحل حج است که او از همان حج سال ۶۶ آن ها را نوشته و اما بخش دیگر مربوط به حج سال ۷۱ است. آوینی در این سفرنامه از غربت بقیع به یاد مرگ در میقات می رسد، به سوی خانه دوست می رود، به گرد کعبه طواف می کند، مانند آفرینش که گرد حجت خدا می چرخد. بین خوف و رجا سعی می کند و وقوفی دارد برای معرفت حق.
در بخشی از این سفرنامه آوینی با اشاره به سعی صفا و مروه می نویسد:
«حالا هنگام سعی در رسیده است
گویی هنوز آوای پرغصه هاجر به گوش می رسد که:
هل بالوادی من أنیس؟
گویی هنوز این هاجر است که هروله کنان
در هرم آفتاب ظهر بیابان مکه
از این سراب به آن سراب
در جست و جوی آب است.
ای مضطر خسته مشو، خسته مشو،
در باطن این سعی تو چشمه زمزم نهفته است.
حکایت آن وادی خشک و سوزان
حکایت حیات دنیایی ماست
و آب تمثیل حیات طیبه اخروی است
و انسان فطرتا تشنه و عطشان آب حیات است
و این آب از چشمه ولایت و خلافت می‌جوشد که در قلب توست.
أمن یجیب المضطر إذا دعاه ویکشف السوء ویجعلکم خلفاء الأرض.
ای مضطر خسته مشو
آب زمزم اجر سعی توست.
مبادا که این سراب های فریبنده تو را به یأس بکشاند
که یاس چشمه های روح را می خشکاند.
سعی بین صفا و مروه سعی بین خوف و رجاست
و خوف و رجا بال ای طیران الی الله هستند
و عاقبت سعی تو
چشمه زلالی است که از زیر پای اسماعیل جوشیده است.
یعنی که ای انسان
چشمه های حیات طیبه از منابع غیب
اما از درون همان فطرت پاکی می جوشد که بر آن تولد یافته ای
خسته مشو ای مضطر، خسته مشو
سعی تو مشکور افتاده است
و دعایت به استجابت رسیده.»
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «در باطن این سعی تو چشمه زمزم نهفته است» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.