در طول مسیر پیاده روی کربلا نماز شب حاج آقا مصطفی ترک نمی شد

مهر | دین و اندیشه | شنبه، ۱۸ دی ۱۴۰۰ - ۰۸:۵۹

در طول تاریخ، علمای و چهره های برجسته شیعه در هدایت و ترغیب شیفتگان حسینی به زیارت با پای پیاده، نقش اساسی داشته اند و ضمن ارائه رهنمود، خود نیز در این مراسم شرکت کرده اند.

خبرگزاری مهر -گروه دین و آئین: پیاده روی و زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) با پای پیاده ریشه تاریخی دارد، چرا که صحابی جلیل القدر جابر بن عبدالله انصاری و عطیه عوفی با پای پیاده از مدینه حرکت کردند و در صبح اولین اربعینی که از شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) می گذشت، به کربلا رسیدند.
در طول تاریخ، علمای و چهره های برجسته شیعه در هدایت و ترغیب شیفتگان حسینی به زیارت با پای پیاده، نقش اساسی داشته اند و ضمن ارائه رهنمود، خود نیز در این مراسم شرکت کرده اند.
یکی از این علما شهید آیت الله مصطفی خمینی بود.
آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی نیز از عالمان و استادان نجف بود که همواره در مراسم پیاده روی زیارت کربلا حضوری پیوسته و جدی داشت.وی در این سفر، بدون توجه به این که فرزند مرجع بزرگ تقلید، امام خمینی است، مانند یک طلبه ساده در خدمت هم سفران بود و از کمک به آنان دریغ نمی کرد و در هنگام توقف و استراحت نیز به بحث علمی می پرداخت.
مرحوم حجت الاسلام محتشمی در این خصوص می گوید:
«در اوقات صبح، ظهر و شام، نماز به امامت آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی اقامه می شد و شب هنگام، پس از نماز مغرب و عشاء، دعای توسل و زیارت عاشورا خوانده می شد.
اگر شب جمعه در راه بودیم، دعای کمیل و ذکر مصیبت توسط دوستان انجام می گرفت.
از خصوصیات مرحوم حاج آقا مصطفی این بود که هر شب، قبل از اذان صبح برمی خواست و به نماز شب می پرداخت.
او بسیار خوش مشرب و خوش مسافرت بود و در سفرها با همراهان دوست و رفیق بود و همواره سعی می کرد به کسی سخت نگذرد و مواظب بود کسی عقب نیافتد و جا نماند.
در جلسات گفت و شنودی که اغلب شب ها رفقای هم سفر دور هم جمع می شدند، از هر دری سخنی به میان می آمد و حاج آقا مصطفی، پیوسته متذکر بود و زیر لب اذکاری را زمزمه می کرد.
در تابستان ها به علت گرمی طاقت فرسای هوا، بعد از اذان صبح حرکت می کردیم و تا دو سه ساعت بعد از طلوع آفتاب، راه می رفتیم؛ سپس در محلی توقف می کردیم و صبحانه و نهار در همان جا صرف می شد و عصر که مقداری از گرمای هوا کاسته می شد، باز حرکت از سر گرفته می شد.»